Είναι ο συχνότερος καρκίνος του δέρματος και ευτυχώς ελάχιστα επιθετικός. Αναπτύσσεται αργά τοπικά, ενώ σπανιότατα δίνει μεταστάσεις. Η έκθεση στον ήλιο σε συνδυασμό με άλλους παράγοντες είναι τα αίτια. Εμφανίζεται ως μικρή, ερυθρή πλάκα με λέπι (ξεφλούδισμα) ή ως οζίδιο που μπορεί να ματώνει αυτόματα και να μην επουλώνεται. Αν μείνει χωρίς θεραπεία, μπορεί να προκαλέσει σημαντική τοπική καταστροφή ιστών σε μεγάλο βάθος και έκταση. Η θεραπεία εξαρτάται από τον τύπο, τη θέση και το μέγεθος. Μπορεί είναι χειρουργική αφαίρεση, κρυοθεραπεία, ακτινοθεραπεία ή τοπική εφαρμογή ειδικών χημειοθεραπευτικών κρεμών.
Εμφανίζεται είτε πάνω σε υγιές δέρμα είτε σε προϋπάρχουσα ακτινική υπερκεράτωση. Μερικές φορές μπορεί να μεγαλώσει αρκετά γρήγορα. Είναι δυνητικά επιθετικός και μπορεί να δώσει μεταστάσεις στους κοντινούς λεμφαδένες ή σπανιότερα σε απομακρυσμένα όργανα. Αφαιρείται χειρουργικά χωρίς καθυστέρηση.
Πρόκειται για φλεγμονώδη δερματοπάθεια με ερυθρότητα, λέπι και ήπιο κνησμό, που εντοπίζεται κυρίως στο πρόσωπο (μέτωπο, ρινοχειλικές αύλακες, πίσω από τα αυτιά), στο τριχωτό της κεφαλής και στο στέρνο. Πιθανολογείται ότι ευθύνεται ένας υπερδραστήριος μύκητας και η θεραπεία στοχεύει στην καταπολέμησή του. Υπάρχουν θεραπείες για τις εξάρσεις και για τη διατήρηση του αποτελέσματος.
Πρόκειται για φλεγμονώδη δερματοπάθεια με ερυθρότητα, λέπι και ήπιο κνησμό, που εντοπίζεται κυρίως στο πρόσωπο (μέτωπο, ρινοχειλικές αύλακες, πίσω από τα αυτιά), στο τριχωτό της κεφαλής και στο στέρνο. Πιθανολογείται ότι ευθύνεται ένας υπερδραστήριος μύκητας και η θεραπεία στοχεύει στην καταπολέμησή του. Υπάρχουν θεραπείες για τις εξάρσεις και για τη διατήρηση του αποτελέσματος.
Είναι μια πάθηση που εμφανίζεται κατά την ενήλικη ζωή. Χαρακτηρίζεται από ερυθρότητα προσώπου, ευρυαγγείες και «σπυράκια» με πύον ή χωρίς. Κάποιες φορές προσβάλλει και τα μάτια. Αρκετές φορές συγχέεται με την κοινή ακμή. Επιδεινώνεται συνήθως μετά από κατανάλωση αλκοόλ, πικάντικων φαγητών, και έκθεσης στον ήλιο ή σε θερμό κλίμα. Η αγωγή είναι τοπική (κρέμες, gel) ή συστηματική (χάπια από το στόμα).
Τα δερματικά θηλώματα (ακροχόρδωνες) είναι πολύ συχνές καλοήθεις βλάβες του δέρματος. Είναι μαλακής σύστασης, μισχωτά μικρά οζίδια, με στενή βάση, συνήθως στο χρώμα του δέρματος. Εντοπίζονται στο λαιμό, στις μασχάλες, κάτω από τους μαστούς και στις πτυχές. Αφαιρούνται εύκολα και γρήγορα με laser CO₂, διαθερμοπηξία ή με κρυοθεραπεία.
Οι μυρμηκιές είναι μία πολύ συχνή ιογενής λοίμωξη που εμφανίζεται τόσο σε παιδιά, όσο και σε ενήλικες. Οφείλονται σε ένα τύπο ιού της οικογένειας Human Papillomavirus (HPV) και είναι ιδιαίτερα μεταδοτικές. Εμφανίζονται ως μικρά εξογκώματα, επίπεδες ή νηματοειδείς βλάβες στα χέρια, πρόσωπο, πέλματα κ.λπ. Μεταδίδονται με άμεση σωματική επαφή, αλλά και μέσω άψυχων αντικειμένων, ειδικά σε υγρό περιβάλλον (σε πισίνες, σάουνα, γυμναστήρια κ.λπ.).
Η θεραπεία κάποιων τύπων, όπως των πελματιαίων, μπορεί να αποδειχθεί μακρά και δύσκολη. Χρησιμοποιούμε τοπικά κερατολυτικά σκευάσματα, κρυοθεραπεία, διαθερμοπηξία ή σπανιότερα χειρουργική αφαίρεση.
Οι ερπητοϊοί είναι μια οικογένεια ιών που μπορούν να προκαλέσουν διάφορες λοιμώξεις,
συμπεριλαμβανομένου του επιχείλιου έρπητα, του έρπητα των γεννητικών οργάνων και του έρπητα ζωστήρα.
Επιχείλιος Έρπης:
Έρπης Ζωστήρας:
Διάγνωση:
Η λεύκη είναι μια αυτοάνοση πάθηση κατά την οποία περιοχές του δέρματος χάνουν τη φυσική τους απόχρωση, λόγω καταστροφής των μελανοκυττάρων. Είναι κοινή πάθηση και προσβάλλει το 1-2% του παγκόσμιου πληθυσμού. Ξεκινά σε οποιαδήποτε ηλικία, αλλά οι μισοί άνθρωποι που επηρεάζονται είναι κάτω των 20. Συχνά συνυπάρχει με αυτοάνοσα νοσήματα του θυρεοειδούς ή σακχαρώδη διαβήτη. Η πορεία της πάθησης είναι απρόβλεπτη και η έκτασή της ποικίλλει, από λίγα μικρά σημεία, μέχρι πλήρη απώλεια του χρώματος σε ολόκληρο το δέρμα. Στους περισσότερους ανθρώπους, τείνει να προχωρά αργά, με περιόδους σταθερότητας που μπορεί να διαρκέσουν και αρκετά χρόνια.
Η λεύκη δεν είναι μεταδοτική και δεν απειλεί τη ζωή του ασθενή. Η θεραπεία γίνεται με τοπικές κρέμες, φωτοθεραπεία ή συνδυασμό τους. Σταδιακά, γίνοται διαθέσιμες και στην Ελλάδα, νέες αποτελεσματικές θεραπείες για τη λεύκη. Πολύ σημαντική είναι η συστηματική χρήση αντηλιακής προστασίας.
Το μέλασμα, γνωστό και ως «χλόασμα» ή «πανάδες», είναι μια μορφή υπερμελάγχρωσης του δέρματος, κατά την οποία παρουσιάζονται κηλίδες, με χρώμα ανοιχτό ή σκούρο καφέ. Εντοπίζεται στο μέτωπο, στις παρειές και στο άνω χείλος. Είναι πιο συνηθισμένο στις γυναίκες και ιδιαίτερα στις εγκύους, αλλά και σε ανθρώπους με πιο σκούρο δέρμα που μένουν σε κλίματα με ηλιοφάνεια. Παρ’όλα αυτά, μπορεί να επηρεάσει και τους άντρες (10% των ασθενών). Σχετίζεται επίσης με τη λήψη αντισυλληπτικών, την έκθεση στον ήλιο και τη χρήση solarium. Το μέλασμα συνήθως γίνεται πιο εμφανές το καλοκαίρι και βελτιώνεται κατά τους χειμερινούς μήνες. Δεν είναι μόλυνση και συνεπώς, δεν μεταδίδεται ούτε σχετίζεται με αλλεργίες. Η χρήση ειδικής λυχνίας Wood από ειδικό Δερματολόγο θα δείξει το βάθος και την έκταση του προβλήματος, ώστε να επιλεγεί η κατάλληλη θεραπεία.
Η ψώρα είναι μια έντονα κνησμώδης δερματοπάθεια που οφείλεται στο άκαρι της ψώρας (Sarcoptes scabiei). Μεταδίδεται με παρατεταμένη άμεση σωματική επαφή και κατ’ επέκταση κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής πράξης. Τα ακάρεα μπορούν να επιβιώσουν έως και 72 ώρες εκτός του ανθρωπίνου σώματος, συνεπώς είναι δυνατή η μετάδοση και μέσω μολυσμένων αντικειμένων όπως κλινοσκεπάσματα, υπνόσακκοι, πετσέτες κ.λπ.
Εκδηλώνεται με μικρά, ερυθρά εξογκώματα του δέρματος που εντοπίζονται στη γεννητική περιοχή, στους γλουτούς, στους καρπούς, στα δάκτυλα, στο στήθος κ.λπ. Είναι εξαιρετικά κνησμώδη, ενώ ο κνησμός (φαγούρα) χειροτερεύει συνήθως το βράδυ.
Επειδή το εξάνθημα μοιάζει με άλλες κοινές δερματοπάθειες, συχνά δεν γίνεται έγκαιρη διάγνωση και δίνεται λανθασμένη θεραπεία. Για οποιαδήποτε κνησμώδη δερματοπάθεια, που δεν υποχωρεί με τη συνήθη αγωγή, πρέπει να αποκλειστεί η πιθανότητα της ψώρας. Η θεραπεία είναι εύκολη αρκεί να ακολουθήσετε ακριβώς τις οδηγίες του Δερματολόγου σας. Θεραπεία πρέπει να λάβουν οι σεξουαλικοί σύντροφοι και όσοι συγκατοικούν με τον ασθενή, ανεξάρτητα αν έχουν συμπτώματα ή όχι.
Στο Ιατρείο μας καλύπτουμε όλο το φάσμα των παθήσεων των τριχών σε άνδρες και γυναίκες, όπως:
- Ανδρογενετική Αλωπεκία
- Διάχυτη αραίωση
- Γυροειδής Αλωπεκία
- Τελογενής τριχόπτωση
- Θυλακικός Λειχήνας / Πρόσθια Ινωτική Αλωπεκία
- Υπερτρίχωση
- Μυκητιάσεις τριχωτού κεφαλής
Η κλινική εξέταση, η τριχοσκόπηση και η ιστολογική εξέταση (όπου χρειάζεται) θα θέσουν την ακριβή διάγνωση, ώστε να σας προτείνουμε τις κατάλληλες για εσάς θεραπευτικές επιλογές.
Τα νύχια των χεριών και των ποδιών, αλλά και η περιονύχια περιοχή, αποτελούν πεδίο εκδήλωσης πολλών νοσημάτων και καταστάσεων, όπως:
- Λοιμώξεις από μύκητες ή βακτήρια
- Ψωρίαση ή Ομαλός Λειχήνας
- Τραυματισμοί
- Εμφάνιση μελαγχρωματικής βλάβης (γραμμοειδούς ή μη), που μπορεί να είναι υπονύχιο μελάνωμα, υπονύχιο αιμάτωμα ή άλλη καλοήθης βλάβη (π.χ. γραμμοειδής μελανονυχία). Η διάγνωση γίνεται με τη χρήση Δερματοσκοπίου.
Η κατάσταση των νυχιών χεριών και ποδιών αποτελεί ένδειξη της γενικότερης υγείας και διατροφικής κατάστασης και εμμέσως βοηθούν στη διάγνωση διαφόρων συστηματικών παθήσεων (αναιμία, καρδιακή ανεπάρκεια κ.λπ).
Το δέρμα μπορεί να αποτελέσει το όργανο εκδήλωσης συστηματικών αυτοάνοσων νοσημάτων. Τα νοσήματα αυτά χαρακτηρίζονται από μια «υπεραντίδραση» του ανοσοποιητικού σε δομικά στοιχεία του ίδιου του οργανισμού.
Ο Ερυθηματώδης Λύκος έχει πολλές μορφές. Μπορεί να είναι εντοπισμένος στο δέρμα ή να προσβάλλει και άλλα όργανα. Η πορεία του είναι οξεία ή χρόνια. Άλλα νοσήματα του συνδετικού ιστού που προσβάλλουν το δέρμα είναι η Σκληροδερμία (εντοπισμένη ή γενικευμένη) και η Δερματομυοσίτιδα.
Για όλα τα αυτοάνοσα νοσήματα απαιτείται έγκαιρη και ακριβής διάγνωση. Συχνά χρειάζεται συνεργασία με Ρευματολόγο.